Do prywatyzacji ZE PAK doszło 30 marca 1999 r., kiedy to zawarto umowę sprzedaży akcji spółki. Inwestorem strategicznym został Elektrim. Nabył wówczas ok. 40% akcji. Skarb Państwa zachował 50%, a ok. 10% przypadło pracownikom. Na mocy umowy prywatyzacyjnej inwestor zobowiązał się do utrzymywania łącznie wielkości mocy zainstalowanej na poziomie 2212 MW brutto.
Z końcem kwietnia 2018 r. ZE PAK złożył w ministerstwie raport zawierający wykaz inwestycji jakie musiał ponieść Elektrim, by wywiązać się z umowy. W ZE PAK inwestowano w odtworzenie i modernizację urządzeń zainstalowanych w elektrowniach. Zbudowano także blok energetyczny Pątnów II, który został przekazany do ruchu 29 lutego 2008 r.
Zainwestowanie środków w takiej wysokości było możliwe m.in. dlatego, że do 2013 r. cały wypracowany zysk był dalej inwestowany, a dywidenda nie była wypłacana. Wysokość nakładów inwestycyjnych została potwierdzona przez renomowane w swojej dziedzinie niezależne podmioty. Zarząd ZE PAK uznał, że wielkość poniesionych nakładów oraz utrzymanie przez cały okres wielkości mocy na poziomie min. 2212 MW brutto, za wypełnienie zobowiązań zaciągniętych w umowie prywatyzacyjnej.
Kopalnia Konin, wchodząca w skład grupy, zamierza inwestować w budowę odkrywki Ościsłowo. Niestety inwestycja stoi pod znakiem zapytania, z uwagi na problemy z uzyskaniem decyzji środowiskowej.
Nowy termin na załatwienie sprawy RDOŚ w Poznaniu ustalił na 5 czerwca 2018 r. Sprawa powróciła na poziom I instancji, czyli do RDOŚ, po utrzymaniu przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie decyzji GDOŚ w Warszawie o zwróceniu sprawy do ponownego rozpatrzenia. Kopalnia Konin w kwietniu 2018 złożyła skargę kasacyjną do Naczelnego Sądu Administracyjnego.