Szczygieł (Carduelis carduelis)- niezwykle towarzyski ptak o charakterystycznym upierzeniu i świergotliwym śpiewie. To ptak o czerwonym licu, czarno-białej głowie i smoliście czarnych skrzydłach z szerokim żółtym pasem skrzydłowym. Nie do pomylenia.
Jego ulubionym i podstawowym pokarmem są dojrzałe nasiona ostu, łopianu. Przeważnie je prosto z rośliny. Zawisa przy tym na niej w akrobatycznych pozach. Samiec ma trochę dłuższy dziób i dlatego wybiera nasiona, które położone są głębiej w koszyczkach ostu. Natomiast samica zadowala się zwykle nasionami rosnącymi na powierzchni ostu, dzięki temu ptaki te nie konkurują wzajemnie o pokarm.
Nie jest to ptak bardzo płochliwy. Jesienią i zimą skupia się w niewielkie stada, które w poszukiwaniu pożywienia uwijają się na polach. Można go zobaczyć jak przelatuje z miejsca na miejsce, zatrzymując się na różnych drzewach, krzewach i roślinach zielnych albo usłyszeć jego melodyjny głos. Samce zaczynają śpiewać, kiedy ptaki są jeszcze skupione w stada w lutym lub marcu. Później w sezonie tworzą monogamiczne pary, które nie bronią jednak zbyt wytrwale swego terytorium i mogą gnieździć się w bliskim sąsiedztwie innych par własnego gatunku. Szczygieł jest jednym z gatunków, u których obserwowane jest rytualne karmienie partnerki przez samca, uważane za element zalotów i utrzymania więzi między partnerami.
Ten jeden z najpiękniej umaszczonych ptaków w Polsce, jak zdecydowana większość naszych wróblowatych, jest pod ochroną.
Źródło: Atlas Ptaki Polski, Jan Sokołowski; Wikipedia, Przewodnik Collinsa Ptaki.
